USTAVNI SUD

KI235/21, Podnosilac zahteva: Bekim Marmullaku, Ocena ustavnosti presude Žalbenog veća Posebne komore Vrhovnog suda Kosova za pitanja koja se odnose na Kosovsku agenciju za privatizaciju AC-II-21-0008 od 22. oktobra 2021. godine 

Ključne reči: individualni zahtev, litispedenca (sudska međuzavisnost) 

S tim u vezi, Sud najpre podseća da se okolnosti slučaja odnose na dug u vezi sa zakupninom poslovnog prostora koji je podnosilac zahteva prvo dobio od „DP TP Klina“ putem sudskog poravnanja. Po prijemu obaveštenja od opštine Klina, gde je traženo da se za isti lokal koji je bio predmet sudskog poravnanja zaključi ugovor o zakupu sa opštinom Klina, podnosilac zahteva je zaključio ugovor sa opštinom Klina i istovremeno prekinuo izvršavanje finansijskih obaveza koje je imao na osnovu sudskog poravnanja sa preduzećem „DP TP Klina“. Nakon predloga za izvršenje sudskog poravnanja od strane „DP TP Klina“, Opštinski sud je rešenjem dozvolio izvršenje sudskog poravnanja. Shodno tome, podnosilac zahteva je u okviru izvršnog postupka podneo prigovor (protiv rešenja o dozvoljavanju izvršenja sudskog poravnanja), ali nije dostavio nikakve dokaze u vezi sa relevantnim prigovorom Opštinskom sudu. Nakon toga, podnosilac zahteva je podneo tužbu Opštinskom sudu sa istim zahtevima: (i) ukidanje rešenja o dozvoljavanju izvršenja sudskog poravnanja, i (ii) ukidanje sudskog poravnanja zaključenog između podnosioca zahteva i preduzeća „DP TP Klina“ u Opštinskom sudu u Klini. Osnovni sud je presudom odlučio da se tužbeni zahtev podnosioca odbije, kao neosnovan, odnosno da se tužba u ovoj pravnoj stvari odbije, kao nedozvoljena, zbog postojanja sudske međuzavisnosti (litispedenca), budući da su predmet spora i strane u postupku bile iste. Žalbu podnosioca zahteva protiv gore navedene presude je razmotrilo Žalbeno veće PKVS-a, kao rezultat proširenja predmetne nadležnosti nakon stupanja na snagu Zakona br. 06/L-086 o SKVS-u. Žalbeno veće je presudom odbilo žalbu podnosioca zahteva, kao neosnovanu, i potvrdio presudu Osnovnog suda.

Podnosilac zahteva osporava zaključke redovnih sudova pred Sudom, iznoseći navode u vezi sa procesnim garancijama zagarantovanim članom 31. Ustava u vezi sa članom 6. EKLJP-a. U tom smislu, podnosilac zahteva, između ostalog, ističe pogrešno tumačenje zakona. Podnosilac zahteva takođe pokreće navode o povredi članova 7. i 24. Ustava.

S tim u vezi, (I) navodi o povredi člana 31. Ustava u vezi sa navodima podnosioca zahteva za pogrešno tumačenje i pogrešnu primenu važećeg zakona, su navodi koji se kvalifikuju kao navodi „četvrtog stepena“; te su kao takvi ti navodi podnosioca zahteva očigledno neosnovani na ustavnim osnovama; kao i (II) navodi podnosioca zahteva za povredu članova 7. i 24. Ustava, ocenjuju se, kao očigledno neosnovani, jer su ti navodi kvalifikovani kao navodi koji spadaju u kategoriju „nepotkrepljenih ili neobrazloženih“ navoda. Stoga se zahtev u celini ocenjuje neprihvatljivim, kao očigledno neosnovan, na ustavnim osnovama, kao što je definisano u stavu (2) pravila 39 Poslovnika o radu.