Aktvendim për papranueshmëri

Vlerësim i kushtetutshmërisë së Aktgjykimit Ac.nr.5716/20 të 27 prillit 2021 të Gjykatës së Apelit të Republikës së Kosovës  

Nr. të lëndës KI24/23

Parashtruesit: Sami Nuredini

Shkarko:
llogo_gjkk_png_2

 

Prishtinë, më​​ 22 maj 2023

Nr. Ref.:RK 2192/23

 

 

 

 

AKTVENDIM PËR PAPRANUESHMËRI​​ ​​ 

 

 

rastin nr. KI24/23

 

Parashtrues

 

Sami Nuredini

 

 

Vlerësim i kushtetutshmërisë

​​ Aktgjykimit​​ Ac.nr.5716/20​​ të​​ 27 prillit 2021​​ të Gjykatës​​ së Apelit të Republikës së Kosovës

 

 

GJYKATA KUSHTETUESE E REPUBLIKËS SË KOSOVËS

 

 

e përbërë nga:

 

Gresa Caka-Nimani, kryetare

Bajram Ljatifi, zëvendëskryetar

Selvete Gërxhaliu-Krasniqi, gjyqtare

Safet Hoxha, gjyqtar

Radomir Laban, gjyqtar

Remzije Istrefi-Peci, gjyqtare

Nexhmi Rexhepi, gjyqtar dhe

Enver Peci, gjyqtar

​​ 

 

Parashtruesi i kërkesës

 

  • Kërkesa është dorëzuar nga​​ Sami Nuredini​​ nga​​ Komuna e​​ Mitrovicës, i cili përfaqësohet para Gjykatës nga​​ Ilir Gashi, avokat nga Prishtina​​ (në tekstin e mëtejmë: parashtruesi i kërkesës).

 

 

Vendimi i kontestuar

 

  • Parashtruesi i kërkesës konteston​​ Aktgjykimin [Ac.nr.5716/20] të​​ 27 prillit 2021​​ të Gjykatës​​ së Apelit të Republikës së Kosovës (në tekstin e mëtejmë: Gjykata e Apelit).

 

  • Parashtruesi i kërkesës po ashtu ka kërkuar mbajtjen e seancës dëgjimore.​​ 

 

Objekti i çështjes

 ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​​​ 

  • Objekt​​ i çështjes​​ është​​ vlerësimi i kushtetutshmërisë së​​ Aktgjykimit​​ të kontestuar​​ të Gjykatës së Apelit,​​ përmes​​ së cilit​​ pretendohet se parashtruesit​​ ​​ kërkesës i janë​​ shkelur të drejtat​​ dhe liritë e​​ tij​​ themelore të​​ garantuara me​​ nenet​​ 24 [Barazia para Ligjit] dhe 31​​ [E Drejta për Gjykim të Drejtë dhe të Paanshëm]​​ të​​ Kushtetutës së​​ Republikës së Kosovës (në tekstin e mëtejmë: Kushtetuta).​​ ​​ 

 

Baza juridike

 

  • Kërkesa bazohet në​​ paragrafët​​ 1 dhe 7 të​​ nenit​​ 113​​ [Juridiksioni dhe Palët e Autorizuara]​​ të Kushtetutës,​​ në​​ nenet 22​​ (Procedimi i kërkesës)​​ dhe​​ 47​​ (Kërkesa​​ individuale)​​ të Ligjit​​ nr. 03/L-121​​ për Gjykatën Kushtetuese të Republikës së Kosovës​​ (në tekstin e mëtejmë: Ligji) dhe në rregullin​​ 32​​ (Parashtrimi i kërkesave dhe përgjigjeve)​​ të Rregullores së punës​​ së​​ Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Kosovës (në tekstin e mëtejmë: Rregullorja e punës).​​ 

 

Procedura në Gjykatën Kushtetuese

 

  • Më​​ 6 shkurt 2023,​​ parashtruesi i kërkesës​​ e​​ dorëzoi kërkesën në​​ Gjykatën​​ Kushtetuese të Republikës së Kosovës (në tekstin e mëtejmë: Gjykata).​​ 

 

  • ​​ 9 shkurt 2023, Kryetarja e Gjykatës,​​ përmes​​ Vendimit​​ [nr.GJR.KI24/23],​​ caktoi gjyqtarin​​ Enver Peci​​ gjyqtar raportues​​ dhe Kolegjin shqyrtues, të përbërë nga gjyqtarët:​​ Gresa Caka-Nimani​​ (kryesuese),​​ Bajram Ljatifi​​ dhe​​ Radomir Laban, (anëtarë).

 

  • ​​ 10 shkurt 2023, Gjykata​​ e​​ njoftoi parashtruesin​​ e kërkesës dhe​​ për regjistrimin e kërkesës​​ dhe një kopje e kërkesës iu dërgua Gjykatës​​ Supreme.​​ 

 

  • Më​​ ​​ 27 prill​​ 2023, Kolegji shqyrtues shqyrtoi raportin​​ e gjyqtarit​​ raportues dhe​​ njëzëri​​ i rekomandoi Gjykatës papranueshmërinë e kërkesës.

 

Përmbledhja e fakteve​​ 

 

  • Parashtruesi i kërkesës para Gjykatës​​ konteston​​ Aktgjykimin​​ [Ac.nr.5716/20] të 27 prillit 2021​​ ​​ Gjykatës​​ së Apelit, duke pretenduar se i njëjti është nxjerrë në shkelje të të drejtave dhe lirive të tij kushtetuese.​​ Vendimi​​ i​​ kontestuar ndërlidhet​​ me​​ padinë e​​ parashtruesit të kërkesës​​ të paraqitur kundër Qendrës Klinike Universitare të Kosovës (në tekstin e mëtejmë:​​ QKUK) me ç ‘rast kishte kërkuar që pala e paditur t’ia paguaj shpërblimin jubilar të pagave.

 

  • Parashtruesi i kërkesës po ashtu​​ më 17 qershor 2021​​ kishte paraqitur revizion në Gjykatën Supreme e cila​​ përmes Aktvendimit​​ [Rev.nr.426/2022] të 7 nëntorit 2022 e kishte hedhur poshtë të palejuar revizionin e parashtruesit të kërkesës, për shkak se vlera e objektit të kontestit nuk mbërrinte shumën prej 3,000 euro siç përcaktohet me nenin 211.2 të LPK-së.​​ 

 

 

Pretendimet e parashtruesit të kërkesës

 

  • Parashtruesi​​ i kërkesës pretendon se​​ Aktgjykimi​​ [Ac.nr.5716/20]​​ i​​ Gjykatës​​ së Apelit​​ i 27 prillit 2021, që ndërlidhet me​​ padinë e lartcekur për​​ shpërblimin e pagës jubilare, është nxjerrë në shkelje të të drejtave dhe lirive të tij kushtetuese,​​ konkretisht​​ nenet​​ 24 [Barazia para Ligjit] dhe 31 [E Drejta për Gjykim të Drejtë dhe të Paanshëm]​​ të Kushtetutës.​​ Parashtruesi i kërkesës, si pretendim kryesor para Gjykatës Kushtetuese ka ngritur çështjen​​ e diskriminimit objektivisht të pajustifikuar dhe cenimit të barazisë së armëve, duke pretenduar se Gjykata​​ e Apelit ka përdorur standarde të dyfishta lidhur me shpërblimin e pagave jubilare​​ çka ka rezultuar me diskriminim dhe cenim të parimit të barazisë së armëve.​​ 

 

Dispozitat​​ relevante​​ ​​ Ligjit​​ dhe Rregullores së​​ punës

 

Ligji

 

Neni 49

(Afatet)

 

“Kërkesa parashtrohet brenda afatit prej katër (4) muajve. Afati fillon të ecë që nga dita kur parashtruesit i është dorëzuar vendimi gjyqësor. Në të gjitha rastet e tjera, afati fillon të ecë në ditën kur vendimi ose akti është shpallur publikisht. Nëse kërkesa është e drejtuar kundër një ligji, atëherë afati fillon të ecë që nga dita kur ligji ka hyrë në fuqi.”

 

Rregullorja e​​ punës​​ 

 

Rregulli 39​​ 

(Kriteret e pranueshmërisë)

 

“(1)​​ Gjykata mund ta konsiderojë një kërkesë të pranueshme nëse:​​ 

 

[…]

 

c) kërkesa parashtrohet brenda katër (4) muajsh nga dita kur vendimi i mjetit të fundit efektiv juridik i është dorëzuar parashtruesit, dhe

[…].”

 

Vlerësimi i​​ pranueshmërisë së​​ kërkesës

 

  • Gjykata​​ së pari​​ shqyrton​​ nëse​​ janë​​ përmbushur kriteret e pranueshmërisë,​​ të​​ përcaktuara me​​ Kushtetutë dhe të specifikuara më tej me​​ Ligj dhe​​ Rregullore të​​ punës.​​ Në këtë​​ drejtim,​​ sipas​​ paragrafit​​ 1 të nenit 113 [Juridiksioni dhe Palët e Autorizuara] të Kushtetutës,​​ Gjykata​​ vendos​​ vetëm për rastet e ngritura para​​ Gjykatës në mënyrë ligjore nga pala e autorizuar.​​ Ndërsa,​​ sipas​​ paragrafit​​ 7​​ i​​ të njëjtin nen të​​ Kushtetutës, individët janë të autorizuar të ngrenë shkeljet​​ e pretenduara​​ të të drejtave dhe lirive të tyre individuale të garantuara me Kushtetutë​​ nga autoritetet publike,​​ mirëpo vetëm pasi të kenë shteruar të gjitha mjetet juridike të përcaktuara me ligj.

 

  • Gjykata​​ më tej i referohet kritereve të​​ pranueshmërisë, siç specifikohen​​ më tej në Ligj. Në lidhje me këtë,​​ sipas​​ paragrafit​​ 1 të nenit 47 (Kërkesa individuale), çdo individ ka të drejtë të kërkojë nga Gjykata mbrojtje juridike në rast se pretendon se të drejtat dhe liritë e tij individuale të garantuara me Kushtetutë janë shkelur nga ndonjë autoritet publik.​​ Sipas paragrafit 2 të të njëjtit nen,​​ individi mund të ngre kërkesën në fjalë vetëm pasi që të ketë shteruar të gjitha mjetet juridike të përcaktuara me ligj.

 

  • Gjykata vëren se në rrethanat e rastit konkret, parashtruesi i kërkesës kishte paraqitur revizion në Gjykatën Supreme​​ kundër Aktgjykimit​​ të Gjykatës së Apelit​​ [Ac.nr.5716/20]​​ të​​ 27 prillit 2021.​​ Gjykata Supreme përmes Aktvendimit​​ [Rev.nr.426/2022] të 7 nëntorit 2022 e kishte hedhur poshtë të palejuar revizionin e parashtruesit të kërkesës, për shkak se vlera e objektit të kontestit nuk mbërrinte shumën prej 3,000 euro siç përcaktohet me nenin 211.2 të LPK-së.

 

  • Gjykata rikujton se, në rastin e parashtruesit, pas pranimit të Aktgjykimit [Ac.nr.5716/20]​​ të​​ 27 prillit 2021​​ të​​ Gjykatës së Apelit, asgjë nuk e ka ndaluar atë t’i drejtohet Gjykatës Kushtetuese. Megjithatë, parashtruesi i kërkesës​​ më 17 qershor 2021​​ kishte paraqitur revizion në Gjykatën Supreme i cili ishte hedhur poshtë nga e njëjta për shkak të mos plotësimit të kushtit ligjor nga neni 211.2 i LPK-së​​ (shih rastin e Gjykatës​​ KI112/19​​ parashtrues​​ Ilir Kabashi, Aktvendim për papranueshmëri i 7 nëntorit 2019, paragrafi 42).​​ 

 

  • Gjykata​​ rikujton​​ po ashtu se parashtruesi duhet t’i shterojë të gjitha mjetet juridike të cilat pritet të jenë efektive dhe të mjaftueshme. Vetëm mjetet efektive mund të merren parasysh nga Gjykata, pasi parashtruesi nuk mund të zgjasë afatet kohore strikte të parapara me Ligj dhe Rregullore të punës, duke u përpjekur të ushtrojë mjete juridike që nuk janë të lejuara ose duke u ankuar në institucionet të cilat nuk kanë kompetencë që të ofrojnë mbrojtje të të drejtave për të cilat ankohet parashtruesi i kërkesës (shih​​ rastet e​​ Gjykatës​​ KI112/19​​ parashtrues​​ Ilir Kabashi, cituar më lart, paragrafi 38; ​​​​ KI120/17, parashtrues​​ Hafiz Rizahu, Aktvendim për papranueshmëri, i 7 dhjetorit 2017, paragrafi 31, si dhe rastin e GJEDNJ-së,​​ Fernie​​ kundër Mbretërisë së Bashkuar, nr. 14881/04, Vendim i 5 janarit 2006).

 

  • Rrjedhimisht, si “vendim i fundit”, sipas nenit 49​​ të Ligjit është​​ Aktgjykimi [Ac.nr.5716/20]​​ ​​ i Gjykatës së Apelit, i​​ 27 prillit 2021, me të cilin ishte refuzuar padia e parashtruesit të kërkesës që të detyrohet pala e paditur QKUK që t’ia paguaj shpërblimin e pagës jubilare,​​ dhe i cili ishte përfundimtar dhe i paapelueshëm (shih rastin e Gjykatës​​ KI112/19​​ parashtrues​​ Ilir Kabashi,​​ cituar më lart, paragrafi 43 dhe referencat e përmendura aty).

 

  • Gjykata​​ rikujton se Aktgjykimi​​ [Ac.nr.5716/20]​​ i​​ Gjykatës së Apelit​​ i​​ 27 prillit​​ 2021​​ si, edhe pse parashtruesi nuk ka cekur datën e pranimit të​​ këtij​​ vendimi, nga faktet e rastit, është e qartë së koha në mes të pranimit të aktgjykimit​​ dhe​​ datës së dorëzimit të kërkesës së tij, më 6 shkurt 2023, në Gjykatën Kushtetuese, ka kaluar periudhën kohore prej 4 (katër) muajsh​​ (shih rastin e Gjykatës​​ KI112/19​​ parashtrues​​ Ilir Kabashi,​​ cituar më lart, paragrafi 44).

 

  • Rrjedhimisht, Gjykata konkludon se kërkesa e parashtruesit në lidhje me​​ Aktgjykimin [Ac.nr.5716/20]​​ e Gjykatës së Apelit​​ është​​ dorëzuar pas afatit ligjor prej 4 (katër) muajsh.​​ ​​ ​​ 

​​  ​​​​ 

  • Gjykata rikujton se qëllimi i afatit ligjor prej 4 (katër)​​ muajve, sipas nenit 49 të Ligjit dhe sipas rregullit 39 (1) (c) të Rregullores së punës, është që të promovojë siguri juridike, duke siguruar që rastet që kanë të bëjnë me çështje kushtetuese të trajtohen brenda një periudhe të arsyeshme dhe vendimet e mëparshme të​​ mos jenë​​ vazhdimisht të​​ hapura për​​ t’u kontestuar​​ (shih rastet e​​ Gjykatës​​ KI48/21​​ parashtrues​​ Xhavit R. Sadrija, Aktvendim​​ për papranueshmëri i 30 qershorit 2021, paragrafi 44; dhe​​ KI45/21​​ parashtrues​​ Samedin Bytyqi, Aktvendim për papranueshmëri​​ i 20 majit 2021, paragrafi 35; shih gjithashtu, ndër të tjera, rastin e GJEDNJ-se​​ Mocanu dhe të tjerët kundër Rumanisë, nr. 10865/09,45886/07 dhe 32431/08,​​ Aktgjykim i​​ 17 shtatorit 2014, paragrafi 258).​​ ​​ 

 

  • Si përfundim, nga arsyet e shtjelluara si më​​ sipër, Gjykata konstaton se kërkesa nuk​​ është​​ dorëzuar brenda afatit ligjor të​​ përcaktuar​​ me nenin 49 të​​ Ligjit dhe rregullin​​ 39 (1) (c) të​​ Rregullores së​​ punës dhe rrjedhimisht, Gjykata nuk mund të​​ shqyrtojë​​ meritat e rastit,​​ përkatësisht,​​ nëse​​ përmes​​ Aktgjykimit​​ ​​ kontestuar janë​​ shkelur të drejtat​​ kushtetuese të​​ parashtruesit të​​ kërkesës.

 

Lidhur me kërkesën për seancë dëgjimore​​ 

 

  • Gjykata rikujton se parashtruesi i kërkesës gjithashtu ka​​ kërkuar nga Gjykata që të mbajë seancë dëgjimore në të cilën do të​​ paraqiten “prova shtesë për standarde të dyfishta të gjyqësorit tonë.”​​ Në këtë drejtim, Gjykata rikujton se në bazë të paragrafit (1) të rregullit 42​​ (E drejta në dëgjim dhe heqja dorë)​​ të Rregullores së punës:​​ “Vetëm kërkesat e përcaktuara si të pranueshme mund të dëgjohen para Gjykatës, përveç nëse Gjykata, me shumicë votash, vendos ndryshe pas një arsyetimi të mirë”;​​ ndërsa, në bazë të paragrafi (2) të po të njëjtit rregull:​​ “Gjykata mund të urdhërojë mbajtjen e seancës dëgjimore në rast se beson se ajo është e nevojshme për të qartësuar çështje të provave apo ligjit”.

 

  • Gjykata thekson se rregulli i lartcekur i Rregullores së punës është i karakterit diskrecional. Si i tillë, ai rregull vetëm parasheh mundësinë që Gjykata të urdhërojë mbajtjen e seancës dëgjimore në rastet kur ajo beson se është e nevojshme për të qartësuar çështje të provave apo ligjit. Në rrethanat e rastit konkret,​​ Gjykata përsëritë konstatimin se kërkesa e parashtruesit të kërkesës u​​ deklarua e papranueshme sepse është dorëzuar jashtë afatit ligjor.​​ Rrjedhimisht, nuk​​ është​​ e​​ nevojshme mbajtja​​ e seancës dëgjimore.

 

PËR KËTO ARSYE

 

Gjykata Kushtetuese, në pajtim me nenin 113.7 të Kushtetutës, të nenit​​ 49 të Ligjit dhe në pajtim me rregullat​​ 39 (1) (c)​​ dhe​​ 42​​ të Rregullores së punës, më​​ 27 prill 2023, njëzëri​​ 

 

VENDOS​​ 

 

  • TË DEKLAROJË kërkesën të papranueshme;

 

  • T'UA KUMTOJË​​ këtë​​ Aktvendim palëve;

 

  • TË REFUZOJË, kërkesën për mbajtjen e seancës dëgjimore;​​ 

 

  • TË PUBLIKOJË​​ këtë​​ Aktvendim në Gazetën Zyrtare, në pajtim me nenin 20.4 të Ligjit;

 

  • Ky Aktvendim hyn në fuqi menjëherë.​​ 

 

 

 

 

 

Gjyqtar​​ raportues​​  ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​​​  ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​​​ Kryetare​​ e Gjykatës Kushtetuese

 

 

 

 

Enver PeciGresa Caka-Nimani

1

 

Parashtruesit:

Sami Nuredini

Lloji i kërkesës:

KI - Kërkesë individuale

Lloji i aktit:

Aktvendim për papranueshmëri

Kërkesa është paraqitur pas afatit

Lloji i procedurës së ndjekur para institucioneve tjera :

Administrative