Gjykata Kushtetuese

Prishtinë, më​​ 19 dhjetor​​ 2024

Nr. Ref.:RK 2589/24

AKTVENDIM PËR PAPRANUESHMËRI​​ 

në

rastin nr. KI12/24

Parashtrues

Mehmet Gashi

Vlerësim i​​ kushtetutshmërisë së​​ Aktgjykimit AC-I-22-0032, i​​ 9 shkurtit 2023,​​ të​​ Kolegjit të​​ Apelit​​ të​​ Dhomës së Posaçme të Gjykatës Supreme

GJYKATA KUSHTETUESE E REPUBLIKËS SË KOSOVËS

e përbërë nga:

Gresa Caka-Nimani, kryetare

Selvete Gërxhaliu-Krasniqi, gjyqtare

Bajram Ljatifi,​​ gjyqtar

Safet Hoxha, gjyqtar

Radomir Laban, gjyqtar

Remzije Istrefi-Peci, gjyqtare

Nexhmi Rexhepi, gjyqtar​​ 

Enver Peci, gjyqtar dhe

Jeton Bytyqi, gjyqtar​​ 

Parashtruesi i kërkesës

• Kërkesa është dorëzuar nga​​ Mehmet Gashi me vendbanim në komunën e Fushë-Kosovës​​ (në tekstin e mëtejmë: parashtruesi​​ e​​ kërkesës).

Vendimi i kontestuar

• Parashtruesi i kërkesës konteston​​ Aktgjykimin [AC-I-22-0032], e​​ 9 shkurtit 2023 të Kolegjit të​​ Apelit të​​ Dhomës së Posaçme të Gjykatës Supreme (në​​ tekstin e mëtejmë: Kolegji i Apelit të​​ DHPGJS-së) në lidhje me Aktgjykimin [C-IV-14-4185] të 8 nëntorit 2021 të Kolegjit të​​ Specializuar të​​ Dhomës së Posaçme të Gjykatës Supreme​​ (në​​ tekstin e mëtejmë:​​ Kolegji i Specializuar i​​ DHPGJS-së).

Objekti i çështjes

 ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​ ​​​​ 

• Objekt​​ i çështjes​​ është​​ vlerësimi i kushtetutshmërisë​​ së​​ Aktgjykimin [AC-I-22-0032], e​​ 9 shkurtit 2023 të Kolegjit të​​ Apelit të DHPGJS-së​​ përmes së cilit pretendohet se parashtruesit​​ të kërkesës​​ i​​ janë shkelur të drejtat dhe liritë themelore të​​ tij,​​ të garantuara me​​ nenet​​ 31​​ [E Drejta​​ për Gjykim të Drejtë dhe të Paanshëm]​​ dhe 46​​ [Mbrojtja e Pronës]​​ të Kushtetutës së Republikës së Kosovës (në tekstin e mëtejmë: Kushtetuta), si dhe nenin​​ 6 (E drejta për një proces të rregullt)​​ të Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut (në tekstin mëtejmë: KEDNJ)​​ dhe​​ ​​ nenin 1 (Mbrojtja e pronës)​​ të Protokollit​​ nr. 1 ​​ të KEDNJ-së.

• Objekt i shqyrtimit është edhe kërkesa e parashtruesit​​ të kërkesës për​​ moszbulim të identitetit.​​ 

Baza juridike

• Kërkesa bazohet në paragrafët 1 dhe 7 të nenit 113 [Juridiksioni dhe Palët e Autorizuara] të Kushtetutës, në nenet 22 [Procedimi i kërkesës] dhe 47 [Kërkesa Individuale] të Ligjit​​ nr. 03/L-121​​ për​​ Gjykatën Kushtetuese të Republikës së Kosovës​​ (në tekstin e mëtejmë: Ligji),​​ në​​ rregullin 24​​ [Moszbulimi i identitetit të palëve]​​ dhe​​ rregullin​​ 25​​ [Parashtrimi i kërkesave dhe përgjigjeve] të Rregullores së punës​​ nr. 01/2023​​ së Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Kosovës​​ (në tekstin e mëtejmë: Rregullorja e punës).​​ 

Procedura në Gjykatën Kushtetuese

• Më 15 janar 2024, parashtruesi i kërkesës dorëzoi kërkesën në Gjykatën Kushtetuese të Republikës së Kosovës (në tekstin e mëtejmë: Gjykata).​​ 

• Më​​ 25 janar 2024, Kryetarja e Gjykatës përmes Vendimit​​ [nr. GJR.​​ KI12/24]​​ caktoi​​ gjyqtarin Bajram Ljatifi gjyqtar​​ raportues, si​​ dhe​​ përmes Vendimit​​ [nr. KSH.​​ KI12/24]​​ Kolegjin​​ shqyrtues,​​ të përbërë nga gjyqtarët:​​ Selvete Gërxhaliu-Krasniqi​​ (kryesuese),​​ Nexhmi Rexhepi​​ dhe​​ Enver Peci​​ (anëtarë).

• Më 9 shkurt 2024, Gjykata njoftoi parashtruesin dhe DHPGJS-në për regjistrimin e kërkesës.​​ Në të njëjtën datë, Gjykata​​ gjithashtu kërkoi nga DHPGJS​​ që të​​ njoftojë Gjykatën lidhur me datën kur​​ parashtruesi i kërkesës e ka pranuar Aktgjykimin e kontestuar.

• Më​​ 16 shkurt 2024,​​ DHPGJS​​ ia​​ dorëzoi​​ Gjykatës​​ Shënimin​​ Zyrtar që​​ specifikon se Aktgjykimi i kontestuar kishte qëndruar në​​ Tabelën e Shpalljeve që​​ nga 15 marsi​​ 2023 deri më​​ 22 mars 2023,​​ si​​ dhe​​ Vërtetimin​​ mi dorëzimin​​ e dokumentit,​​ që tregon se parashtruesit​​ të​​ kërkesës​​ një kopje e​​ Aktgjykimin​​ të​​ kontestuar​​ i ishte dorëzuar​​ më​​ 17 janar 2024.

• Më​​ 5​​ nëntor​​ 2024,​​ Kolegji shqyrtues shqyrtoi raportin paraprak të propozuar nga Gjyqtari raportues dhe vendosi që shqyrtimin e kërkesës ta shtyjë për një seancë të radhës pas plotësimeve shtesë.

• Më​​ 26 nëntor 2024,​​ Kolegji shqyrtues shqyrtoi raportin​​ e gjyqtarit​​ raportues​​ dhe​​ njëzëri​​ i rekomandoi Gjykatës papranueshmërinë e kërkesës.

Përmbledhja e fakteve

• Nga shkresat e lëndës rezulton se​​ më 29 korrik 1982, parashtruesit të kërkesës në cilësinë e ​​ punëtorit të Ndërmarrjes Shoqërore Industria e Bukës dhe Ëmbëlsirave “Kosovarja” (në​​ tekstin​​ e mëtejmë: punëdhënësi) e cila ndërmarrje tashmë​​ gjendet në likuidim e përfaqësuar nga Agjencia Kosovare e Privatizimit (në tekstin e mëtejmë: AKP), përmes Vendimit [nr. 1152] të Komisionit për​​ Çështje Banesore​​ të punëdhënësit të tij, i ishte ndarë një banesë një dhomëshe në sipërfaqe prej 34.46 m2 (tridhjetë e katër pikë dyzet e gjashtë metra katror) për familjen e tij të përbërë nga​​ 6 (gjashtë)​​ anëtarë.​​ 

• Më 27 prill 1984, Organi i vetëm punëdrejtues i punëdhënësit të parashtruesit të kërkesës, sipas kërkesës së këtij të fundit lidhur me Vendimin [nr. 11152] të 29 korrikut 1982, konstatoi si në vijim:​​ “Banesa një dhomëshe në Prishtinë në Lagjen Bregu i diellit Rr. 3 L-2 kati i dytë nr.9 në madhësi 34,46 m2​​ cila i është ndar në shfrytëzim punëtorit [M.G.],​​ sipas Vendimit të komisionit për çështje banesore nr. 1152 të dt. 29.7.1982 nuk i plotëson nevojat banesore të të lartpërmendurit sepse nuk ka madhësi të duhur për numrin e anëtarëve të familjes së punëtorit, i cili ka bashkëshorten dhe 4 fëmi të moshës së mitur. Ky konstatim nxjerrët me qëllim që në rastin e ndarjes së banesave të reja punëtorit [M.G] t’i mundësohet e drejta në zgjedhjen e çështjes banesore adekuat​​ numrit të anëtarëve të familjes”.​​ 

• Më 3 prill 1989, punëdhënësi i parashtruesit të kërkesës përmes Vendimit [nr.691] ndau një banesë tri dhomëshe në sipërfaqe rreth 68 m2 (gjashtëdhjetë e tetë metra katror), një punëtori tjetër me inicialet M.M.​​ 

• Në një datë të paspecifikuar, parashtruesi i kërkesës parashtroi propozim për anulimin e Vendimit [nr. 691] të 3 prillit 1989 të punëdhënësit të tij me arsyetimin se ishte nxjerrë kundërligjshëm.

• Më 8 janar 1991, Gjykata Themelore e Punës së Bashkuar në Prishtinë​​ (në​​ tekstin e mëtejmë:​​ Gjykata Themelore e Punës së Bashkuar)​​ përmes Vendimit [Kb.nr.341] e anuloi Vendimin [nr. 691], e 3 prillit 1989, të punëdhënësit të parashtruesit të kërkesës.​​ 

• Më​​ 31 maj 1991, Gjykata e Punës së​​ Bashkuar të​​ Kosovës​​ (në​​ tekstin e mëtejmë:​​ Gjykata e Punës së​​ Bashkuar)​​ përmes Vendimit [Ž. Nr. 584/91], e vërtetoi​​ Vendimin [Kb.nr.341] e 8 janarit 1991 të Gjykatës​​ Themelore të Punës së Bashkuar.

• Në një datë të paspecifikuar, parashtruesi i kërkesës kërkoi ekzekutimin e Vendimit​​ [Ž. Nr. 584/91] të 31 majit 1991 të​​ Gjykatës​​ së​​ Punës së​​ Bashkuar, e cila kërkesë, nga shkresat e lëndës rezulton, se iu lejua më 5 shkurt 2001, përmes Aktvendimit [E.nr. 5/2000] të Gjykatës Komunale në Prishtinë​​ (në​​ tekstin e mëtejmë: Gjykata Komunale), i cili detyroi punëdhënësin që të bëjë rindarjen e banesës së përcaktuar për punëtorin M.M.​​ 

• Më 13 mars 2001,​​ punëdhënësi i parashtruesit të kërkesës​​ dorëzoi​​ një parashtresë në Gjykatën Komunale, përmes së cilës e informoi atë se banesa e​​ përcaktuar​​ për punëtorin M.M. ishte shitur e blerë te pronarë të ndryshëm​​ në periudhën prej 7 (shtatë) viteve, andaj ripërsëritja e procedurave të ndarjes së saj do të ishte e pamundur.

• Nga shkresat e lëndës rezulton se më 19 korrik 2006, parashtruesi i kërkesës parashtroi në AKP një kërkesë për të drejta pronësore mbi një apartament, i cili ishte regjistruar në këtë institucion.

• Më​​ 23 janar 2014, parashtruesi i kërkesës parashtroi​​ në AKP një​​ kërkesë tjetër​​ për kompensimin e diferencës së​​ banesës bazuar në​​ Vendimin [nr. 341/90] të​​ 8 janarit 1991, të​​ Gjykatës Themelore të Punës së Bashkuar, i cili ishte vërtetuar nga Vendimi [A.nr. 584/91] të​​ 31 majit 1991 të​​ Gjykatës së Punës së Bashkuar, me​​ propozimin që t’i paguhet çmimi i​​ tregut për një metër katror në vlerën prej 1,000 € (një mijë euro), respektivisht për dëmtimin në gjithsej 34 m2 (tridhjetë e katër metra katror), shumën prej 34,000€ (tridhjetë e katër mijë euro).

• Më 31 mars 2014, AKP kërkoi nga parashtruesi i kërkesës ​​ informata dhe dëshmi shtesë me qëllim që të mbështesë kërkesën e tij të 19 korrikut 2006, si dhe ta specifikojë të njëjtën sepse sipas tyre ishte kontradiktore.

• Më 30 prill 2014, AKP përmes Vendimit [PRN0001-0119] refuzoi kërkesën e parashtruesit si të pavlefshme me arsyetimin se​​ Autoriteti i Likuidimit​​ konstatoi mangësi të theksuara në dëshmitë e ofruara nga parashtruesi i kërkesës,​​ përkatësisht, se ai​​ nuk kishte​​ sjellë përpara​​ këtij​​ autoriteti​​ asnjë nga dokumentet e kërkuara në mbështetje të kërkesës, andaj,​​ kërkesa mbeti​​ tërësisht e paprovuar.

• Më 15 maj 2014, parashtruesi i kërkesës parashtroi padi për kompensimin e diferencës në metra katror të banesës në DHPGJS, respektivisht kërkoi rishikimin e Vendimit [PRN0001-0119] e 30 prillit 2014, të AKP-së për refuzimin e kërkesës së tij për kompensim, duke kërkuar nga kjo e fundit që të aprovojë kërkesëpadinë e tij dhe ta detyrojë AKP-në që t’i paguajë shumën prej​​ 1,000 € (një mijë euro) për metër katror në​​ sipërfaqe totale për 34 m2 (tridhjetë e katër metra katror).

• Më​​ 8 nëntor 2021, Kolegji i Specializuar i DHPGJS-së​​ përmes Aktgjykimit [C-IV-14-4185] ​​ refuzoi si të​​ pabazuar kërkesëpadinë​​ e parashtruesit të​​ kërkesës me arsyetimin se sipas vendimeve të​​ gjykatave respektive, përkatësisht​​ Gjykatës Themelore të Punës së Bashkuar​​ dhe Gjykatës për Punën e Bashkuar,​​ në​​ të​​ cilat mbështetet edhe kërkesëpadia,​​ rezulton​​ se punëdhënësi në​​ cilësinë​​ e të​​ paditurit ishte i​​ detyruar​​ vetëm që​​ të​​ përsëriste procedurën e ndarjes së​​ banesave dhe se këto vendime nuk ia​​ kishin njohur parashtruesit të​​ kërkesës të​​ drejtën në​​ kompensim material nëse nuk përsëritet procedura e ndarjes së​​ banesave apo nëse në​​ këtë​​ procedurë​​ të​​ ndarjes së​​ banesave nuk i ndahet një​​ banesë​​ tjetër me sipërfaqe që​​ do të​​ ishte​​ më​​ e madhe për 34 m2 (tridhjetë e katër metra katror),​​ nga ajo që​​ e kishte në​​ shfrytëzim.

• Në një datë të paspecifikuar, parashtruesi i kërkesës parashtroi ankesë kundër Aktgjykimit [C-IV-14-4185] të ​​ 8 nëntorit 2021 të Kolegjit të Specializuar të DHPGJS-së.

• Më 9 shkurt 2023, Kolegji i Apelit të DHPGJS-së përmes Aktgjykimit [AC-I-22-0032]: (i) refuzoi ankesën; (ii) vërtetoi Aktgjykimin​​ [C-IV-14-4185] të ​​ 8 nëntorit 2021 të Kolegjit të Specializuar të DHPGJS-së; dhe (iii) nuk caktoi taksa gjyqësore në procedurën ankimore. Në këtë Aktgjykim, Kolegji i Apelit të DHPGJS-së konstatoi se Aktgjykimi i kontestuar i Kolegjit të Specializuar të kësaj gjykate nuk i përmbushë standardet ligjore në lidhje me formën dhe strukturën e aktgjykimit, megjithatë, vlerësoi se i njëjti është i saktë në rezultat dhe arsyetimin juridik, andaj si të tillë e vërtetoi.

Pretendimet e parashtruesit të kërkesës

• Parashtruesi​​ i kërkesës pretendon​​ që​​ Aktgjykimi​​ [AC-I-22-0032], i​​ 9 shkurtit 2023, të Kolegjit të​​ Apelit​​ të DHPGJS-së, që ndërlidhet me​​ padinë e lartcekur për​​ kompensimin e ​​ diferencës​​ për​​ metra katror​​ të​​ banesës, është nxjerrë në shkelje të të drejtave dhe lirive të tij kushtetuese,​​ konkretisht​​ nenet​​ 31 [E Drejta​​ për Gjykim të Drejtë dhe të Paanshëm]​​ dhe 46​​ [Mbrojtja e Pronës]​​ të Kushtetutës, nenin 6 (E drejta për një proces të rregullt)​​ të KEDNJ-së, si​​ dhe nenin 1 (Mbrojtja e pronës)​​ të Protokollit nr. 1 ​​ të KEDNJ-së.​​ 

• Parashtruesi i kërkesës, si pretendim kryesor para Gjykatës​​ ngriti çështjen e​​ shkeljes së​​ të​​ drejtës në​​ pronë, duke​​ pretenduar​​ që​​ DHPGJS-ja, ka​​ shkelur këtë​​ të​​ drejtë​​ duke qenë​​ se ia ka refuzuar kërkesëpadinë​​ për kompensim të​​ diferencës për metra katror të​​ banesës.​​ Në këtë kontekst, ai pretendon se kishte pasur pritje legjitime për të gëzuar të drejtën në pronë,​​ me ç’rast përmend disa raste të Gjykatës Evropiane për të Drejtat e Njeriut (në tekstin e mëtejmë: GJEDNJ).

• Parashtruesi i kërkesës po ashtu thekson se procedurat e​​ stërzgjatura​​ gjyqësore që nga​​ “​​ viti​​ 1982 deri në vitin 2003”, kanë pasur ndikim të​​ drejtpërdrejtë​​ në gëzimin paqësor të pronës së tij, fakt që sipas tij, mjafton për të konstatuar shkeljen e nenit 6 të KEDNJ-së.

• Andaj,​​ parashtruesi​​ i kërkesës​​ kërkon nga Gjykata të vendos​​ që (i)​​ të konstatojë shkeljen e neneve të lartcekura;​​ dhe (ii)​​ të anulojë Aktgjykimin e kontestuar të Kolegjit të Apelit të DHPGJS-së.

Kërkesa për moszbulim të​​ identitetit

• Gjykata vëren se parashtruesi i kërkesës ka kërkuar që identiteti i tij​​ në​​ procedurë​​ para kësaj Gjykate të​​ mos zbulohet.​​ 

• Në​​ kontekst​​ të​​ kësaj kërkese, parashtruesi i kërkesës arsyeton se:​​ “Kjo kërkesë​​ ka të​​ bëjë​​ me të​​ drejta të​​ mija personale, pra me çështje personale dhe nuk dua që​​ opinioni të​​ formoi për mua ndonjë​​ bindje të​​ papërshtatshme”.​​ 

Vlerësimi i pranueshmërisë së kërkesës

• Gjykata së pari shqyrton nëse kërkesa e parashtruesit të kërkesës​​ i ka përmbushur​​ kriteret e pranueshmërisë, të përcaktuara me Kushtetutë, të parashikuara me Ligj dhe të specifikuara më tej me Rregullore të punës.

• Në këtë​​ drejtim, Gjykata i referohet paragrafëve 1 dhe 7 të nenit 113 [Juridiksioni dhe Palët e Autorizuara] të Kushtetutës, i cili përcakton:

“1.​​ Gjykata Kushtetuese vendos vetëm për rastet e ngritura para gjykatës në mënyrë ligjore nga pala e autorizuar.

​​ […]

7.​​ Individët janë të autorizuar të ngrenë shkeljet nga autoritetet publike të të drejtave dhe lirive të tyre individuale, të garantuara me Kushtetutë, mirëpo vetëm pasi të kenë shteruar të gjitha mjetet juridike të përcaktuara me ligj.”

• Në vazhdim, Gjykata​​ gjithashtu shqyrton nëse parashtruesi i kërkesës i ka përmbushur kriteret e pranueshmërisë, siç përcaktohen me Ligj.​​ Në lidhje me këtë, Gjykata i referohet nenit 47​​ (Kërkesa individuale), nenit 48​​ (Saktësimi i kërkesës)​​ dhe 49​​ (Afatet)​​ të Ligjit, të cilët përcaktojnë:​​ 

Neni 47

(Kërkesa individuale)

“1. Çdo individ ka të drejtë të kërkojë nga Gjykata Kushtetuese mbrojtje juridike në rast se pretendon se të drejtat dhe liritë e tija individuale të garantuara me Kushtetutë janë shkelur nga ndonjë autoritet publik.

2. Individi mund ta ngritë kërkesën në fjalë vetëm pasi që të ketë shteruar të gjitha mjetet juridike të përcaktuara me ligj.”

Neni 48

(Saktësimi i kërkesës)

“Parashtruesi i kërkesës ka për detyrë që në kërkesën e tij të qartësoj saktësisht​​ se​​ cilat​​ të drejta dhe liri pretendon se i janë cenuar dhe cili është akti konkret i autoritetit publik të cilin parashtruesi dëshiron ta kontestoj.”

​​ Neni 49​​ 

​​ (Afatet)

“Kërkesa parashtrohet brenda afatit prej katër (4) muajsh. Afati fillon të ecë nga dita kur parashtruesit i është dorëzuar vendimi gjyqësor...”.

• Gjykata më tej i referohet edhe rregullit​​ 29​​ (Llogaritja e periudhës kohore)​​ dhe rregullit 34​​ (Kriteret e pranueshmërisë)​​ të Rregullores së punës:

Rregulli​​ 29

(Llogaritja e periudhës kohore)

“Periudha kohore, e përcaktuar në Kushtetutë, në Ligj dhe në këtë​​ Rregullore,​​ llogaritet si më poshtë:​​ 

[...]

(d) Kur periudha shprehet me muaj, ajo përfundon me kalimin e ditës së njëjtë​​ kalendarike të muajit me ditën gjatë të cilës ka ndodhur ngjarja ose veprimi për të​​ cilin duhet të llogaritet periudha kohore.

[...]

(g)​​ përjashtimisht, nëse periudha përfundon të shtunën, të dielën ose në ndonjë festë zyrtare, ajo do të vazhdojë deri në fund të ditës së parë të punës që vjen pas saj.”

Rregulli 34​​ 

(Kriteret e pranueshmërisë)

“(1) Gjykata mund ta konsiderojë një kërkesë të pranueshme nëse:​​ 

[...]

​​ 

(c) kërkesa parashtrohet brenda katër (4) muajsh nga dita kur vendimi i mjetit të fundit 20 efektiv juridik i është dorëzuar parashtruesit.”​​ 

• Për sa i përket përmbushjes së këtyre kritereve, Gjykata fillimisht thekson se parashtruesi i kërkesës është palë e autorizuar, i cili konteston një akt të një​​ autoriteti​​ publik, përkatësisht​​ Aktgjykimin​​ [AC-I-22-0032],​​ e​​ 9 shkurtit 2023, të Kolegjit të Apelit të DHPGJS-së, pasi i ka shteruar të gjitha mjetet juridike të përcaktuara me ligj.

• Megjithatë, bazuar në nenin 49 (Afatet) të Ligjit, Gjykata në vijim duhet të vlerësojë​​ nëse kërkesa është dorëzuar brenda afatit ligjor​​ 4​​ (katër) mujor të përcaktuar me nenin 49 të Ligjit dhe​​ pikën (c) të paragrafit 1 të​​ rregullit​​ 34​​ të Rregullores së punës.

• Në këtë drejtim, Gjykata rikujton rregulli i afatit katër-mujor është autonom dhe duhet kuptuar dhe aplikuar bazuar në faktet e secilit rast veç e veç për të siguruar ushtrimin efektiv të së drejtës për të paraqitur kërkesën para Gjykatës.​​ Gjykata thekson se qëllimi i afatit ligjor prej katër (4) muajve, të përcaktuar në nenin 49 të Ligjit dhe​​ pikën (c) të paragrafit 1 të​​ rregullit​​ të Rregullores së punës, i shërben sigurisë juridike dhe siguron që çështjet që ngrenë çështje kushtetuese të trajtohen brenda një periudhe të arsyeshme si dhe​​ parandalon autoritetet dhe personat e tjerë të afektuar që të mos mbahen në një gjendje pasigurie për një periudhë të gjatë (shih, ndër të tjera,​​ rastet e Gjykatës​​ KI61/23, me parashtrues,​​ Hedie Bylykbashi,​​ Aktvendim për Papranueshmëri, i 25 majit 2023, paragrafi 33;​​ KI24/23, me parashtrues,​​ Sami Nuredini,​​ Aktvendim për Papranueshmëri, i 27 prillit 2023, paragrafi 21; dhe​​ rastin e GJEDNJ-së,​​ Lekić kundër Sllovenisë,​​ kërkesat​​ nr. 10865/09, 45886/07 dhe 32431/08 Aktgjykim i 11 dhjetorit 2018, paragrafi 65). Ky rregull gjithashtu i jep kohë parashtruesit potencial nëse do të paraqes një kërkesë në Gjykatë, dhe, nëse po, të vendosë për argumentet specifike që do i paraqes si dhe rrjedhën e fakteve, pasi që me kalimin e kohës bëhet i vështirë shqyrtimi i çështjeve të ngritura nga parashtruesi i kërkesës (shih,​​ rastin e Gjykatës​​ KI115/20, me parashtrues​​ Muharrem Rama,​​ Aktvendim për papranueshmëri, 3 nëntorit 2021, paragrafët 55 dhe 56; dhe​​ rastin e GEDNJ-së,​​ Sabri Güneş kundër Turqisë,​​ kërkesa nr. 27396/06, Aktgjykim i 29 qershorit 2012, paragrafët​​ 52 dhe 55).

• Afati katër ​​ (4) mujor fillon të rrjedhë nga dita e vendimit të fundit në kuadër të procesit të shterimit të mjeteve juridike (shih,​​ rastin e Gjykatës​​ KI59/18, me parashtrues​​ Strahinja Spasić,​​ Aktvendim për Papranueshmëri, i 27 mars 2019, paragrafët 50 dhe 51;​​ dhe​​ ​​ rastin e GJEDNJ-së,​​ Chapman kundër Belgjikës, kërkesa nr.39619/06,​​ Vendim,​​ i 5 marsit 2013,​​ paragrafi 34). ​​​​ 

• Ky kriter është përcaktuar edhe​​ përmes pikës (c) të paragrafit (1) të rregullit 34​​ (Kriteret e pranueshmërisë) të Rregullores së punës, që përcakton se kërkesa parashtrohet brenda katër (4) muajve nga dita kur vendimi i mjetit të fundit efektiv juridik i është dorëzuar parashtruesit të kërkesës apo si në rastin konkret kur parashtruesi është njoftuar me përmbajtjen e vendimit të kontestuar.

• Në lidhje me këtë, Gjykata rikujton se vendimi i fundit në rastin e parashtruesit të kërkesës është Aktgjykimi​​ [AC-I-22-0032],​​ i​​ 9 shkurtit 2023,​​ i​​ Kolegjit të Apelit të DHPGJS-së.

• Më​​ tej,​​ Gjykata vëren se parashtruesi i kërkesës pretendon se:​​ “Kjo kërkesë​​ është​​ paraqitur brenda afatit të​​ caktuar, sepse paraqitësi i kërkesës e ka pranuar aktgjykimin e shkallës së​​ dytë​​ më​​ 04.12.2023, që​​ vërtetohet nga vula e DHPGJS, e po ashtu mund të​​ vërtrtohet edhe nga shkresat e lëndës”.​​ 

• Nga​​ dokumentet​​ shtesë të​​ pranuara​​ nga​​ DHPGJS,​​ vërehet se parashtruesi i kërkesës​​ më​​ 4 dhjetor 2023, kërkoi nga DHPGJS kopjen e Aktgjykimit të​​ kontestuar.

• Gjykata po ashtu vëren nga shkresat e lëndës se më​​ 17 janar 2024, DHPGJS-ja ia​​ dorëzoi atij një kopje të Aktgjykimit të kontestuar përmes​​ shkresës “Vërtetim​​ mbi dorëzimin e​​ dokumentit”.​​ 

• Gjykata gjatë analizimit të dokumenteve shtesë të dorëzuara nga​​ DHPGJS, lidhur me datën e pranimit të​​ aktit​​ të kontestuar, vërtetoi se​​ DHPGJS​​ dy herë u përpoq t’ia dorëzojë​​ parashtruesit të kërkesës​​ Aktgjykimin​​ e kontestuar përmes postës.

• Së pari, më​​ 10 shkurt 2023,​​ DHPGJS​​ u përpoq t’ia dërgojë​​ përmes postës​​ aktin​​ e kontestuar, ku më tej rezulton se fletë-kthesa u kthye në​​ DHPGJS​​ më​​ 15 shkurt 2023, me arsyetimin se​​ ishte dërguar në​​ “adresë të pasaktë”.​​ Më pas, më​​ 23 shkurt 2023,​​ DHPGJS​​ sërish u përpoq t’ia​​ dërgonte​​ parashtruesit të​​ kërkesës​​ Aktgjykimin e kontestuar​​ përmes postës, ku fletë-kthesa u kthye sërish​​ me arsyetimin se​​ dorëzimi kishte dështuar​​ edhe pse parashtruesit i ishte lënë një shënim nga posta për ta kërkuar porosinë​​ (“nuk kërkoi/ unclaimed”).

• Nga e gjithë kjo që u tha më lart, vërehet qartë se ka qenë e pamundur që parashtruesit të kërkesës t’i dorëzohet​​ Aktgjykimi​​ i kontestuar në adresën të cilën vet parashtruesi e ka dorëzuar në​​ DHPGJS, ndonëse dy herë​​ janë​​ bërë​​ përpjekje nga ana e DHPGJS-së.

• Në këtë kuptim, Gjykata rikujton se​​ nëse dështojnë përpjekjet për dorëzimin e vendimit te parashtruesi i kërkesës,​​ afati fillon të llogaritet nga dita e shpalljes në tabelën e shpalljeve të vendimit të fundit ose, nëse s'ka shpallje, një ditë pasi që parashtruesi i kërkesës ose përfaqësuesi i tij janë njoftuar me përmbajtjen e vendimit dhe skadon pas 4 (katër) muajsh (shih, rastin e Gjykatës​​ KI53/18, me parashtrues​​ Hajri Ramadani, Aktvendim për Papranueshmëri, i 5 nëntorit 2018, paragrafët 34-42).

• Duke iu kthyer rrethanave të rastit konkret, në përputhje me dispozitat ligjore,​​ DHPGJS​​ pas dy përpjekjeve të pasuksesshme për të dorëzuar përmes postës Aktgjykimin​​ [AC-I-22-0032],​​ e​​ 9 shkurtit 2023,​​ të​​ Kolegjit të Apelit të DHPGJS-së,​​ të njëjtin e ka shpallur në tabelën për shpallje të​​ DHPGJS-së, të cilin e​​ ka mbajtur të shpallur në tabelën për shpallje të​​ DHPGJS-së​​ nga 15 marsi 2023 deri më​​ 22 mars 2023.

• Lidhur me këtë, Gjykata i referohet dispozitave të paragrafit 5​​ të nenit​​ 26​​ (Kryerja e dorëzimit)​​ të Ligjit​​ Nr.​​ 06/L-086 për Dhomën e Posaçme të​​ Gjykatës Supreme të​​ Kosovës për​​ Çështjet​​ në​​ lidhje me Agjencinë​​ Kosovare të​​ Privatizimit (në​​ tekstin e mëtejmë: Ligji për DHPGJS), cili parasheh​​ si në​​ vijim:

​​ “5. Në rastet kur identiteti dhe/ose adresa specifike e një pale apo personi të caktuar nuk mund të vërtetohet përfundimisht, edhe pas përpjekjeve të kujdesshme e të arsyeshme, Gjykata lejon dorëzimin konstruktiv me ato mjete që mund të konsiderohen të arsyeshme në bazë të rrethanave. Mjetet e tilla mund të jenë dorëzimi me anë të publikimit në tabelën e shpalljeve, apo dorëzimi tek ndonjë i afërm i njohur apo tek një partner pune.”

• Po ashtu, Gjykata nënvizon edhe​​ paragrafët 5 dhe 6 të​​ nenit​​ 116​​ (pa titull) të​​ Ligjit Nr. 03/L-006 të​​ Procedurës Kontestimore (në​​ tekstin e mëtejmë: LPK), i cili përcakton në​​ mënyrë​​ specifike llogaritjen e afatit në​​ rast të​​ shpalljes së​​ shkresës relevante për komunikim në​​ tabelën e shpalljes së​​ gjykatës përkatëse, si në​​ vijim:

“116.5 Në qoftë se pala apo përfaqësuesi i saj nuk e njoftojnë menjëherë gjykatën për ndryshimin e adresës, gjykata do të urdhërojë që dërgimet e mëtutjeshme të shkresave të bëhen me anë të afishimit të tyre në tabelën e shpalljeve në gjykatë. Kjo mënyrë e komunikimit bëhet deri sa pala apo përfaqësuesi i saj ta njoftojë gjykatën për adresën e re të saj.​​ 

116.6 Komunikimi nga paragrafi 5 i këtij neni konsiderohet i kryer pas kalimit të shtatë ditëve nga dita e afishimit të shkresës në tabelën e shpalljeve të gjykatës.”

• Bazuar në​​ sqarimet e lartcekura,​​ Gjykata vlerëson se​​ DHPGJS​​ ka vepruar në përputhje me dispozitat​​ e lartpërmendura​​ relevante ligjore​​ kur kishte vendosur Aktgjykimin e kontestuar në​​ tabelën e shpalljeve të​​ saj pas dy përpjekjeve të​​ pasuksesshme​​ për dorëzim të​​ dokumentit në​​ adresën e parashtruesit të​​ kërkesës.​​ 

• Më tej, Gjykata thekson se​​ shkresën “Vërtetim​​ mbi dorëzimin e dokumentit”,​​ së bashku me kopjen e​​ Aktgjykimit të​​ kontestuar, DHPGJS​​ ia kishte lëshuar​​ parashtruesit të​​ kërkesës më​​ 17 janar 2024,​​ sipas kërkesës së këtij të fundit të 4 dhjetorit 2023. Në​​ këtë​​ kontekst, Gjykata​​ rikujton​​ se​​ parashtruesi e kishte dorëzuar​​ kërkesën e tij në Gjykatën Kushtetuese​​ më 15 janar 2024, ku e kishte bashkëngjitur kopjen e Aktgjykimit të kontestuar, dy ditë përpara se​​ DHPGJS-ja​​ personalisht​​ t’ia dorëzojë Aktgjykimin e kontestuar parashtruesit të kërkesës, gjë që dëshmon se i njëjti​​ tashmë e ka poseduar kopjen e këtij aktgjykimi dhe se​​ ​​ kopjen e​​ tij kishte kërkuar nga DHPGJS​​ me qëllim të zënies së afatit ligjor për paraqitjen e kërkesave në Gjykatën​​ Kushtetuese.​​  ​​​​ 

• Rrjedhimisht, në këto rrethana Gjykata konsideron se​​ në përputhje me​​ dispozitat e lartcekura ligjore,​​ parashtruesi i kërkesës​​ është njoftuar me përmbajtjen e​​ Aktgjykimit​​ të​​ kontestuar​​ 7 (shtatë) ditë​​ nga dita e afishimit në tabelën e shpalljeve të gjykatës, e cila datë​​ ishte​​ 15​​ mars 2023, respektivisht, më​​ 22​​ mars 2023, ndërsa kërkesën në Gjykatë e ka dorëzuar më​​ 15 janar 2024, që do të thotë se kërkesa e parashtruesit është dorëzuar jashtë afatit të përcaktuar ligjor.

• Si përfundim, nga arsyet e shtjelluara si më​​ sipër, Gjykata konstaton se kërkesa nuk​​ është​​ dorëzuar brenda afatit ligjor të​​ përcaktuar​​ me nenin 49 të​​ Ligjit dhe​​ pikën​​ (c)​​ të​​ paragrafit (1) të​​ rregullit​​ 34​​ të​​ Rregullores së​​ punës dhe rrjedhimisht, Gjykata nuk mund të​​ shqyrtojë​​ meritat e rastit,​​ përkatësisht,​​ nëse​​ përmes​​ Aktgjykimit​​ të​​ kontestuar janë​​ shkelur të drejtat​​ kushtetuese të​​ parashtruesit të​​ kërkesës.

Kërkesa për moszbulim të identitetit të parashtruesit të kërkesës

• Gjykata​​ rikujton​​ se parashtruesi i kërkesës ka kërkuar që identiteti i tij në procedurë para kësaj Gjykate të mos zbulohet.

• Në kontekst të kësaj kërkese, parashtruesi i kërkesës arsyeton se:​​ “Kjo kërkesë ka të bëjë me të drejta të mija personale, pra me​​ çështje personale dhe nuk dua që opinioni të formoi për mua ndonjë bindje të papërshtatshme”.

• Gjykata i referohet​​ paragrafit (1)​​ dhe (2)​​ të​​ rregullit​​ 24​​ [Moszbulimi i identitetit të​​ palëve] të Rregullores së punës,​​ të​​ cilët​​ përcaktojnë​​ që:​​ 

“1.​​ Kurdo përgjatë​​ procedurës së​​ shqyrtimit të​​ një​​ kërkese individuale sipas paragrafit 7 të​​ nenit 113 të​​ Kushtetutës dhe deri​​ në​​ publikimin e vendimit përfundimtar, palët mund të​​ kërkojnë​​ që​​ identiteti i tyre të​​ mos zbulohet publikisht.​​ Kërkesa duhet të​​ jetë​​ e arsyetuar.

2. Gjykata vendosë lidhur me kërkesën e palës për moszbulim të identitetit me miratimin e shumicës së gjyqtarëve.

[....]”.​​ 

• Gjykata, duke marrë për bazë faktin​​ se parashtruesi i kërkesës​​ (i)​​ nuk e ka mbështetur arsyetimin e ofruar​​ rreth çështjeve personale dhe bindjeve të papërshtatshme të opinionit publik, si dhe​​ (ii)​​ rrethanat e rastit,​​ e​​ refuzon kërkesën e tij për moszbulim të identitetit​​ (shih në mënyrë të ngjashme rastet​​ e Gjykatës,​​ KI111/21, parashtrues​​ Shaban Murati, Aktvendim për Papranueshmëri i 12 prillit 2023, paragrafi 86).​​ 

PËR KËTO ARSYE

Gjykata Kushtetuese, në pajtim me​​ paragrafin 7 të nenit 113​​ të Kushtetutës, të​​ nenit​​ 49 të Ligjit dhe në pajtim me​​ paragrafin​​ (2)​​ të rregullit​​ 24,​​ pikën (c) të paragrafit (1) të rregullit​​ 34,​​ si dhe pikën (b) të paragrafit 1 të rregullit 48​​ të Rregullores së punës, më​​ 26 nëntor 2024,​​ 

VENDOS

• TË DEKLAROJË,​​ njëzëri,​​ kërkesën të papranueshme;

• TË REFUZOJË,​​ njëzëri,​​ kërkesën e parashtruesit të kërkesës për moszbulim të identitetit;

• T'UA KUMTOJË​​ këtë​​ Aktvendim palëve;

• TË PUBLIKOJË​​ këtë Aktvendim në Gazetën Zyrtare, në pajtim me paragrafin 4 të​​ nenit 20 të Ligjit;

• Ky Aktvendim hyn në fuqi në ditën e shpalljes në Gazetën Zyrtare të Republikës së Kosovës, në pajtim me paragrafin 5 të nenit 20 të Ligjit.

Gjyqtari​​ raportues  ​​    Kryetarja e Gjykatës Kushtetuese

Bajram Ljatifi      Gresa Caka-Nimani