Gjykata Kushtetuese

KI43/20, Parashtruese: Fitore Sadikaj, Kërkesë për vlerësimin e kushtetutshmërisë së Vendimit KPK nr. 697/2019 të Këshillit Prokurorial të Kosovës, të 12 nëntorit 2019 dhe Vendimit KPK nr. 796/2019 të Këshillit Prokurorial të Kosovës, të 23 dhjetorit 2019

KI43/20, aktvendim për papranueshmëri i 29 korrikut  2020, publikuar më 31 gusht 2020

Fjalët kyç: kërkesë individuale, e drejta për mjet juridik, aktvendim për papranueshmëri

Në bazë të shkresave të lëndës, rrjedh se parashtruesja e kërkesës kishte aplikuar për pozitës e Kryeprokurorit të Shtetit të Prokurorisë Komunale, por si kandidate ajo nuk kishte fituar  numër të mjaftueshëm të pikave nga Paneli Vlerësues, dhe u diskualifikua në raundin e parë të intervistave.

Në lidhje me këtë, parashtruesja parashtroi kërkesë në Gjykatën Kushtetuese, në të cilën ajo kërkoi vlerësimin e kushtetutshmërisë së vendimit të Këshillit Prokurorial të Kosovës, duke konsideruar se ajo nuk duhet të vazhdojë me procedurën e shterimit të mjeteve juridike, sepse rasti i saj është i ngjashëm me rastet me të cilat Gjykata Kushtetuese tashmë ishte marrë në praktikën e saj të mëparshme gjyqësore, me ç’rast kishte liruar disa parashtrues nga detyrimi për të shteruar mjetet juridike.

Parashtruesja e kërkesës konsideroi se me vendimet e Këshillit Prokurorial ishin shkelur të drejtat dhe liritë e saj të garantuara me nenin 24 [Barazia para Ligjit], nenin 31 [E Drejta për Gjykim të Drejtë dhe të Paanshëm], nenin 32 [E Drejta për Mjete Juridike], nenin 54 [Mbrojtja Gjyqësore e të Drejtave] dhe nenin 110.3 [Këshilli Prokurorial i Kosovës] të Kushtetutës së Republikës së Kosovës, si dhe nenin 6 (E drejta për një proces të rregullt), nenin 13 (E drejta për zgjidhje efektive) dhe nenin 14 ( Ndalimi i diskriminimit) të Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut.

Gjykata gjatë analizës së pretendimeve të parashtrueses së kërkesës, si dhe shkresave të lëndës vëren se çështja e parashtrueses së kërkesës ndryshon në raport me çështjet të cilave u referohet parashtruesja e kërkesës, së pari sipas pozitës në të cilën ka aplikuar parashtruesja e kërkesës, “specificitetin e procedurës së zgjedhjes për postin e Kryeprokurorit të Shtetit dhe domosdoshmërinë që kjo të bëhet në kohën e duhur”, (shih paragrafin 50 në rastet KI99/14 dhe KI100/14 parashtrues Shyqyri Syla dhe Laura Pula, të 3 korrikut 2014).

Prandaj Gjykata konstatoi se praktika gjyqësore në të cilën thirret parashtruesja e kërkesës ishte joadekuate dhe nuk mund të zbatohej në rastin konkret për arsyen e lartpërmendur.

Gjykata, më tutje, thekson se parashtruesja e kërkesës në këtë rast është një person e cila ka mjete të rregullta juridike në dispozicion para gjykatave të rregullta dhe e cila u përket radhëve të personave të autorizuar sipas nenit 113.7 të Kushtetutës dhe se për atë vlejnë kushtet nga neni 113.7 i Kushtetutës, neni 47 i Ligjit dhe rregulli 39 (1) (b) i Rregullores së punës (shih rastin e Gjykatës KI130/16, Aktvendim për papranueshmëri, parashtrues, Hamdi Ibrahimi kundër vendimit të KGJK-së, i 7 korrikut 2017, paragrafët 29-33).

Prandaj, Gjykata deklaroi kërkesën e parashtrueses të papranueshme sepse parashtruesja e kërkesës nuk i ka shteruar mjetet juridike të rregullta në pajtim me nenin 113.7 të Kushtetutës, nenet 20 dhe 47 të Ligjit dhe në pajtim me rregullin 39 (1) (b) të Rregullores së punës.