USTAVNI SUD

KI232/21, Podnosilac: Reshat Totaj, Ocena ustavnosti Rešenja Vrhovnog suda Kosova, Rev. br. 29/2021, od 9. avgusta 2021. godine

KI232/21, Rešenje o neprihvatljivosti, od 22. decembra 2022. godine, objavljeno  9. februar 2023. god

Ključne reči: individualan zahtev, očigledno neosnovan, navodi četvrtog stepena. 

Sud podseća da je protiv podnosioca zahteva podignuta optužnica [PP/br. 7755-12/2011] od strane Opštinskog tužilaštva u Prištini – Odeljenje za teška krivična dela, zbog krivičnog dela Primanje mita iz stav 3. člana 343. Krivičnog zakonika. Ministarstvo unutrašnjih poslova – Policija Kosova, nakon sprovođenja disciplinskog postupka od strane Disciplinske komisije, donela je rešenje [177/KBD/12] od 20. septembra 2012. godine o prestanku radnog odnosa podnosiocu zahteva. U međuvremenu, 2015. godine, Osnovni sud je presudom [PKR. br. 384/13] odbacio optužnicu protiv podnosioca zahteva, nakon što je državni tužilac odustao od krivičnog gonjenja. Nakon žalbe podnosioca pred Osnovnim sudom na rešenje o prestanku radnog odnosa, Osnovni sud je presudom [C. br. 3111/12] odbio žalbu kao neosnovanu sa obrazloženjem da je rešenje [177/KBD/12] o prestanku radnog odnosa podnosioca zahteva doneto nakon što je u internom postupku dokazano da je podnosilac učinio teži disciplinski prekršaj. Apelacioni sud je svojom presudom potvrdio presudu Osnovnog suda [C. br. 3111/12],  kojom je u celini usvojio izvedene dokaze u vezi sa činjeničnim stanjem i primenom materijalnog prava. Nakon žalbe, Vrhovni sud odbacuje žalbu kao neblagovremenu. Nalazi redovnih sudova u vezi sa dokazima koji su sprovedeni u vezi sa činjeničnim stanjem i primenom zakonskih odredbi tokom ispitivanja njegovog slučaja, podnosilac predstavke ih posebno osporava pred sudom. U vezi sa ovim navodom, a kako se ogleda u delu koji se odnosi na tvrdnje podnosioca u stavovima 27-31. ovog rešenja, pored navoda da su odluke redovnih sudova donete na osnovu „pogrešno utvrđenih materijalnih dokaza kao i zbog pogrešne primene zakonskih odredbi“ podnosilac zahteva nije pred Sudom izneo nijedan konkretan argument i/ili obrazloženje u vezi sa povredama njegovih prava.

Sud s tim u vezi naglašava da su redovni sudovi a posebno je Apelacioni sud zaključio da (i) Presuda Osnovnog suda nije obuhvaćena pogrešnom primenom materijalnog prava i pravilno je utvrđeno i činjenično stanje na osnovu izvedenih dokaza; kao i (ii) odluka o prekidu radnog odnosa je bila u skladu sa odredbama Zakona br. 03/L-035 o Policiji Kosova i Zakona br. 03/L-212 o Radu.

Shodno tome, Sud zaključuje da navodi podnosilaca zahteva o “pogrešno utvrđenim materijalnim dokazima kao i pogrešnoj primeni zakonskih odredbi” su (i) navodi koji se kvalifikuju kao navodi „četvrtog stepena“; i kao takvi, ovi navodi podnosilaca zahteva su očigledno neosnovani na ustavnim osnovama, kao što je propisano u stavu (2) pravila 39 Poslovnika o Radu.